Als jij een broer(tje) of zus(je) hebt met ADHD dan gaan er soms wat dingen anders dan in andere gezinnen.
Als broer of zus van die ADHD-er voor je je soms achter gesteld. Alle aandacht gaat naar…, omdat je broer of zus ook zoveel aandacht opslokt van iedereen! Altijd spookt hij of zij wel iets uit. Wanneer ben jij aan de beurt?
Ja hoor, jij bent even belangrijk en je ouders zijn heel trots op je en blij!
Als jij leeft met een ADHD’er dan is de kans groot dat er veel conflicten zijn. Mede omdat de ADHD-er vaak te snel en te druk is voor de ander. Afgeleid en onoplettend is ook erg van toepassing.
Het is moeilijk te begrijpen wat ADHD nu eigenlijk is en waarom het zoveel aandacht van iedereen vraagt.
Veel mensen noemen ADHD in beginsel een handicap, zo is het voor velen ook, het is alleen niet aan hun te zien. Als ze nu in de rolstoel zaten dan zag iedereen het dat er iets is. En hoefde jij je niet constant te excuseren voor het gedrag van je broer of zus.
Nu voel jij vaak de noodzaak om het uit te leggen, maar eigenlijk wil je dat niet. Soms wil je hun zelfs liever niet mee. Je bent het zo moe om het uit te leggen. Waarom kan hij of zij niet NORMAAL doen?
Maar wat is normaal?
In het hoofd van je broer of zus gebeurt er van alles. En als ze een ding niet mogen zien ze 1000 andere mogelijkheden. In hun enthousiasme rennen en lopen ze iedereen voor bij. Zo ook jou. Het is moeilijk om ze bij te houden en al helemaal in hun tomeloze energie.
Maar hoe kun jij er dan mee omgaan?
Begrijpen dat het toch echt iets is waar ze niks aan kunnen doen! Ze zijn of onder prikkelt of overprikkeld een van de twee. Als jij thuis zit op de bank en kijkt tv. Dan kijk jij tv en het is klaar. Voor Je broer of zus met ADHD is deze ervaring heel anders, die kijkt tv en hoort de klok tikken en de vaatwasser in de keuken zoemen, de vogels buiten en de buurvrouw die aan het stof zuigen is enz. Het lukt jou wel om deze geluiden uit te filteren, maar je broer of zus niet. Hun prikkel filtertje is stuk. Na ja, stuk….. het werkt anders.
Maar hoe kan ik dan toch mijn ruimte krijgen?
Duidelijk en vriendelijk je grenzen aangeven. Overleg dit met je ouders wat wel en niet fijn is. Zij kunnen ondersteunen. Probeer je er niet aan te storen als ze weer eens aan de tafel zitten te wiebelen of friemelen. Dat waar jij je op focust dat groeit.
Probeer elke dag een positief ding van je broer te vertellen. Doe dingen samen die jij leuk vindt. Zo krijg je samen ook weer een gezellig sfeertje thuis. Zorg voor je alleen tijd. Even rust. Even…..net wat jij nodig hebt.
Je boer of zus doet het niet expres.
Het gebeurd gewoon